Osiedle w zachodniej części świata. Siedziba władz administracyjnych regionu Läänemaa. Port morski. Uzdrowisko klimatyczne a także balneologiczne (pewne spośród delfinów w rogu). Miejscowość leży u południowego brzegu zatoki własnego nazwiska (Haapsalu laht). W przekładzie z języka estońskiego jego firmę możemy wyczytać jako zagajnik osikowy (осиновая роща). Ślady bytności ludzkiej w owych dzielnicach sięgają VI w. Miejscowość założona została między 1260 a 1270 jako przyszła po Leal i Alt-Pernau siedziba biskupstwa ÖselWiek (Saare-Lääne). Uformowana przy niej osada kupiecko-rzemieślnicza otrzymała 1279 prawa miejskie oparte na wzorze ryskim. Po przeniesieniu stolicy biskupiej do Arensburga na Ozylii miasto zostawiło na uznaniu politycznym, a zadanie owych obszarów poprzez Rosję początkiem XVIII w. poskutkowało także spadkiem jego popularności strategicznej. Znalezienie a także zbadanie u zarania kolejnego stulecia zdrowotnych właściwości tutejszego szlamu morskiego, czego osiągnął bałtoniemiecki lekarz Karl Abraham Hunnius (1797–1851), uczyniło z Hapsal znane uzdrowisko bałtyckie.

www
website